Biz ne kadar olumlu düşünürsek, Tanrı o kadar olumsuzlukla bizi sınamaya devam ediyor. Her gün birbirimize biraz daha kızar gibiyiz, ikimizin de suçu olmamasına rağmen.
Hayat bazen insana binlerce engel çıkartabiliyor. Binlerce de fırsat sunduğu kadar. “Ben böyle hayal etmemiştim” diyen dillerimiz lal oldu artık. Bekleyişlerimizin sonunda hep bir başka engeli göğüslemek zorunda kalıyoruz. Anlatamadığımız çok şey var, paylaşamadığımız ve içimizi daha da darlayan.
Her şeye inat arkadaş! Ben olumlu olmaya devam edeceğim ve yanımdaki adama da bunu aşılayacağım. Çünkü ömür kısa, ömür kelebek misali ne zaman biteceğini anlayamadığın ince bir çizgi. Başkasından yardım dilenmek -ya da istemek diyelim- bizim fıtratımızda yok. Biz yıllardır kendi işimizi kendimiz halletmeye, sorunlarla başetmeye o kadar alışmışız ki, kimseye anlatmaya dilimiz varmıyor, içimiz kabul etmiyor.
Önümüzde uzun ve virajlı yollar uzamaya devam ediyor. Sonu nasıl olacak bilmiyoruz ama umut etmeye devam ediyoruz. Hiçbir zaman inancını ve bekleyişini kaybetmemeli insan. Kaybettiği an bitiyor bence. İntihara meyilli pek çok insanın yaptığı gibi. Kaçmak kolay da savaşmak zor işte.
Savaşacaksın arkadaş, korkak değilsin sen!
Yorumlar
0 comment